professora, kettingbotsing enz...

Buenas tarde,

Zaterdag zouden we dus gaan stappen met Maria, maar helaas heeft ze ons in de steek gelaten :-(. We hebben Emilio nog wel gezien en hij had een klein flesje pisco sour voor ons, dus als Karin en ik weer in Nederland zijn en willen even terug naar deze tijd dan gaan we het opdrinken. We zijn zaterdag met de assistentes van de uni gaan stappen, maar dit heeft wel wat moeite gekost. Zij wouden niet naar Miraflores en wij niet naar het andere, uiteindelijk zouden ze met ons meegaan, maar wat bleek er was een assistente en de rest was op ons aan het wachten, grrr. We werden dus een beetje voor het blok gezet, we zijn toch maar meegegaan en uiteindelijk was het een prima plek. Ook waren er nog twee tandartsen meegekomen en dr. Mendoza is zo schattig. Hij is echt heel klein.... hihi. Karin kon niet met hem dansen, want als hij haar rond wilde draaien dan stootte ze haar hoofd aan zijn arm, haha.
Zondag zijn we naar het museum geweest en de professora was onze prive guide. Het was eigenlijk best leuk om te zien en nu weten we weer iets meer over Peru.
Na dit oh zo weinig slaapweekend, moesten we maandag om half negen een presentatie geven. Wij keurig om half zeven uit bed, want we moesten wel op tijd komen natuurlijk. Na een paar uur in de mucho traffico vast te hebben gezeten, wat de taxi man ook niet leuk vond en erg geirriteerd reageerde toen we zeiden dat we niet precies wisten waar het was, waren we toch nog keurig op tijd. Hmmmm, wel raar geen Maria en niemand snapte er iets van. Wij Maria bellen, bleek het s avonds te zijn, aaaarggggg, we waren dus gewoon twaalf uur te vroeg, is wel heel erg op tijd. Hele dag niks gedaan, want tja we wisten niet wat we moesten doen en we waren erg moe. s Avonds nog maar weer een keer naar onze presentatie.Oh my god zeiden wij toen we binnenkwamen, want er stonden echt veel mensen, maar gelukkig kwamen die niet voor ons, pfff. Uiteindelijk waren er twaalf professoren en het was toch best nog eng, omdat je hun een beetje les moet geven en je weet niet wat ze wel en niet weten. Karin en ik waren helemaal verhit, want na die tijd kwamen er nog behoorlijk wat vragen. Ook wouden ze van alles weten over wat we van Peru vonden en ook wat betreft eten, vertelt Karin dat ik eerste paar weken behoorlijk vaak op de wc zat, werd ik nog roder. En bedankt Karin, maar het waren de zenuwen. Ze waren verder erg te spreken over ons onderzoek.
Dinsdag moesten we even ergens anders slapen, want er kwamen andere mensen logeren, dus Anna had een plek voor ons geregeld. Wij met de zoon van Ana opweg naar plaza Bolognesi, nou dit is niet echt een buurt voor twee meisjes. We zouden naar de bios gaan, maar een taxi krijgen is daar bijna niet mogelijk, iedereen trok aan ons en floot. Vervolgens ga ik nog even op een condoom staan, ieehhhh. En eindelijk een taxi die stopt, maar wel een kettingbotsing vlak voor onze neus, we konden net een meter achteruit springen. Vervolgens rijdt iedereen gewoon weer verder, hoe apart, zou gaat dit dus in Lima. En toen moest ik daar nog slapen, maar als er op een bord bij de ingang staat dat er condooms te koop zijn dan weet je al wel genoeg. Hele nacht wakker gehouden door porno de porno, ieehhhhh, de volgende dag was ik op en dat terwijl het onze laatste dag was. Maria zei tegen ons dat we daar nooit meer s avonds heen mogen met ons tweeen. Gelukkig hadden wij dat na zo n avond allang begrepen.
Donderdag zijn we met drie taarten naar de uni gegaan en iedereen heeft taart gegeten en iedereen wilde nog even met ons zoenen ;-). Al die oude dokters wilden onze e-mail, haha. En toen was het klaar, terminal, raar. We hadden het nu net zo leuk daar, we waren zelfs al met de assistentes aan het roddelen in het Spaans over andere toeristen en nu is het alweer voorbij. Ik ga ze allemaal missen en weet zeker dat ik nog vaak een keer aan ze terugdenk. Nog een laatste foto van Karin en mij voor de uni en toen weg. Donderdagavond zijn we het gaan vieren dat we klaar waren en het was wel erg leuk. We hebben hele avond aan de bar gehangen en met de barmannen lopen drinken. Er was een band aan het spelen, maar euhhh ze waren niet echt goed. Daarna gelukkig nog even wat salsa gehoord.
Gisteren voor het laatst met Maria overlegd over al onze resultaten en we hadden nog wat vragen. Ze zei dat de professoren erg blij met ons waren en dat zij nu gaat proberen om het nederlands protocol hier door te voeren. Ook vertelde ze dat er sommige professoren hier niet echt openstaan voor veranderingen en dat dit echt een probleem is. Nu maar hopen dat ze nu wel een verandering willen.Ook bleek dat Professor Proana haar zoon heel ziek is en dat we haar daarom bijna niet hebben gezien, maar Maria moest zeggen dat ze vond dat we erg goed onze best hebben gedaan. En nu weten we eindelijk waarom we haar niet zagen, wij dachten al wat raar. Morgen zijn we uitgenodigd bij Maria om te lunchen en ook willen haar ouders ons nog graag even ontmoeten.
Gisteren nog even gaan dansen, maar Karin heeft geen stem meer, dus we waren weer snel thuis. Vanavond wordt het de film en de rest van de week gaan beetje vakantie houden en lekker niksen. Nog paar daagjes dan komen de mannen al, we zijn erg benieuwd hoe dit zal gaan, hihi. Is toch wel spannend na zo n lange tijd, we will see.
Tot volgende week en take care!

Liefs,
de chica s